Wspaniały klasyczny film Disneya ubrany we współczesną technologię filmową. Nie sądziłam, że w Disneyu da się jeszcze robić filmy o klimacie tych z lat 60-tych. Ten wyszedł świetnie!

Mary Poppins powraca to dla mnie film na cześć kreatywności, niczym nieskrępowanej wyobraźni (i kolorów:-). Sporo tutaj odniesień do XIX wieku, w szczególności architektury i klimatu londyńskich miejsc, parków, ulic i zaułków (mgła!!!), ale także typowo brytyjskich tradycji i wychowania. Mocny akcent musicalowy oraz włączenie planu kreskówek dodaje filmowi uroku oraz stanowi zapewne połączenie z pierwowzorem, tj. Mary Poppins z 1964 r. Szkoda, że nie można tamtego filmu równocześnie obejrzeć w kinach. Nie tylko dlatego, że m.in. główna bohaterka Julia Andrews otrzymała Oscara (rola E. Blunt oscarowa niestety nie jest, ale moim zdaniem wynika to raczej z ograniczeń scenariusza i z wizji reżysera, albowiem aktorka ma ogromny potencjał, co widać np. w partiach musicalowych), ale też dlatego, że tamtejsze efekty specjalne były robione jak to dawniej bywało - czyli bez użycia komputerów. Co zaś tyczy warstwy merytorycznej, nie ma tutaj jakiegoś wymyślnego scenariusza, nawet poważne sprawy są potraktowane dość ogólnikowo, lekko i bajkowo, niemniej jednak jest to film, który się ogląda dobrze, właśnie na dużym ekranie, "ku pokrzepieniu" oraz z pewną wartościową myślą przewodnią:-).

Przyjemnie się ogląda, film dla całej rodziny.
Polecam.

Emily Blunt ma w sobie mnóstwo gracji i niesamowitą mimikę, a Londyn jest magicznym miastem. Tyle wyniosłam z tego filmu. Reszta gdzieś daleko, daleeko e tle.

Film ogląda się bardzo przyjemnie, z przesłaniem dla całej rodziny.Pięknie nakręcony, bajkowy.Warto obejrzeć.